Mira Suchodolska, Krzysztof Ziemiec - Wszystko jest po coś


Mira Suchodolska, Krzysztof Ziemiec, Wszystko jest po coś, Wydawnictwo M, 2012, 152 strony.

Postanowiłam podejść do publikacji "Wszystko jest po coś "trochę inaczej, niż gdybym patrzyła na nią z perspektywy tego, na ile znam Krzysztofa Ziemca. Oczywiście nie było to zupełne pomijanie faktu, że jest prezenterem telewizyjnym i osobą publiczną, ale chciałam skupić się na tym, co sam chciał na swój temat zdradzić. W rozmowie z Mirą Suchodolską opowiedział o swoim życiu po dramatycznym wypadku. Ma się jednak wrażenie, że to tylko pewien punkt wyjścia, który chociaż w książce zajmuje miejsce szczególnie, to jednak pozwala na poruszenie także innych, nie mniej istotnych, tematów.

Zwyczajny czerwcowy wieczór w 2008 roku zamienia się dla Krzysztofa Ziemca i jego rodziny w koszmar. Zapalenie się kosmetycznej parafiny doprowadza do pożaru, w którym dziennikarz doznaje licznych oparzeń ciała. Trafia do szpitala, ale rokowania są niepewne. Nie wiadomo czy przeżyje, a walka o powrót do zdrowia okaże się niezwykle bolesna i trudna nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Zaakceptowanie własnych ograniczeń i niekończące się próby ich pokonywania będą wymagały ogromnej siły, samozaparcia i wiary w to, że jeszcze nie wszystko stracone.

Czytaj dalej

Agatha Christie - Dwanaście prac Herkulesa


Autorka: Agatha Christie
Tytuł: Dwanaście prac Herkulesa
Tytuł oryginału: The Labours of Hercules
Tłumaczenie: Grażyna Jesionek
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Rok wydania: 2014
Liczba stron: 319

Wyobrażacie sobie Herkulesa Poirot, który kończy karierę genialnego detektywa i z przyjemnością zaczyna uprawiać dynie? Trudno w to uwierzyć, ale właśnie taki plan pojawia się w głowie jegomościa o charakterystycznych wąsach i nieodłącznych lakierkach. Jak jednak odchodzić to z przytupem, prawda? Tak rodzi się pomysł zmierzenia z postacią starożytnego Herkulesa i dwunastoma pracami, które musiał za karę wykonać. Wprawdzie Poirot po zapoznaniu się z historią herosa nie ma dla niego zbyt wiele sympatii (nie trafia do niego przerost mięśni i kult siły nad rozumem), ale postanawia (po swojemu oczywiście) podejmować się tylko takich spraw, które będą w jakiś sposób odzwierciedleniem zmagań dawnego Herkulesa. Te zresztą dobrze sobie przed lekturą odświeżyć – mogą bowiem stanowić pewną wskazówkę, w jakim kierunku podążać w trakcie rozwiązywania kolejnych zagadek.

Wystarczy odpowiednia analogia i trybiki w głowie detektywa momentalnie zaczną pracować na najwyższych obrotach. Trzeba sobie powiedzieć, że nie trafi on jedynie na zagadki związane z morderstwami – niektóre zadania będą wydawały się znacznie bardziej błahe, ale przez to tym bardziej dla czytelnika ciekawe. Może na chwilę zdarzy się mu zwątpić, że na przykład z historii o zerwanych zaręczynach można wykrzesać coś intrygującego, ale Agatha Christie często trzyma coś w zanadrzu.

Czytaj dalej

Helen Fielding - Bridget Jones. Szalejąc za facetem

Helen Fielding, Bridget Jones. Szalejąc za facetem [Bridget Jones. Mad About the Boy], tłum. Jan i Katarzyna Karłowscy, Zysk i S-ka, 2014, 584 stron.

Najnowsza Bridget Jones wywołała we mnie bardzo skrajne uczucia – od totalnego rozbawienia i śmiechu, po irytację i chęć pokazania głównej bohaterce, że powinna puknąć się w czoło. Problem z „Szalejąc za facetem” jest jeden – Bridget naprawdę niewiele się zmieniła. I o ile czasami można to uznać za plus, ponownie śledząc perypetie totalnie roztrzepanej i w pewnym sensie uroczo niestabilnej emocjonalnie kobiety, o tyle gdy uświadamiamy sobie, że jednak lata minęły, to pewne zachowania zakrawają na absurd.

Bridget wkracza w codzienność pełną nowoczesnych technologii, internetowych znajomości i poszukiwania kogoś, z kim będzie mogła znowu poczuć się kobieco (lub bardziej dosadnie mówiąc, będzie miała okazję się przespać). Z bagażem trudnych doświadczeń po nagłej śmierci Marka, z dwójką dzieci, których wychowanie nie jest oczywiście łatwe, próbuje radzić sobie w świecie jako kobieta po pięćdziesiątce, mająca niewielkie perspektywy na nowy związek. Ale w życiu Bridget, jak to zwykle bywa, wszystko potoczy się sobie tylko znanym torem i nagle w jej sercu (i przede wszystkim łóżku) pojawi się Roxster – niespełna 30-letni facet przez którego jej życie znowu wywróci się do góry nogami.

Czytaj dalej

Muzycznie Uzależnieni

Dzisiaj będzie zupełnie nieksiążkowo, ale totalnie muzycznie.

Chciałabym Was zaprosić do bliższego przyjrzenia się projektowi, którego autorem jest ktoś bardzo mi bliski. Myślę, że on sam najlepiej opowie Wam o swojej stronie.


"Strona Muzycznie Uzależnieni jest całkowicie poświęcona uniwersalnemu językowi jakim posługuje się cały świat – muzyce. Dzielę się tu nie tylko nowinkami ze świata otaczających nas dźwięków, ale także doświadczeniem, które nabyłem przez 13 lat pracy jako DJ. Świat muzyki jest praktycznie nieograniczony, ale każdy z nas może go dostosować do swoich potrzeb. Dzięki temu strona ta poza recenzjami najnowszych (wybranych przeze mnie) albumów i wspomnieniami związanymi z muzyką przedstawia moją osobowość… Osobowość, która spośród mnóstwa płyt wybiera te wyjątkowe, jej najbliższe i stara się nimi dzielić z wami – czytelnikami.

Czytaj dalej

Papież Franciszek, Eugenio Scalfari - Rozmowy z niewierzącym


Papież Franciszek, Eugenio Scalfari, Rozmowy z niewierzącym, Wydawnictwo M, 2013, 136 stron.

Obsadźcie się na chwilę w roli znanego dziennikarza i ateisty, człowieka o lewicowych poglądach, który nie szuka Boga, bo uważa go za wymysł ludzi, ale jest jednocześnie żywo zainteresowany nauczaniem Jezusa i uważnie śledzi to, co dzieje się w Stolicy Piotrowej. Publikujecie na łamach założonego przez Was dziennika dwa listy odnoszące się do treści zawartych w encyklice papieża i kierujecie do niego pytania, nie spodziewając się właściwie odpowiedzi. Ta jednak pojawia się zaskakująco szybko i co więcej nie jest jedyną formą odzewu - pewnego dnia sekretarka mówi Wam bowiem, że ma na linii papieża… Tak w pewny uproszczeniu wyglądały okoliczności, które stały się preludium do spotkania papieża Franciszka z Eugenio Scalfarim.

Publikacja „Rozmowy z niewierzącym” składa się z kilku elementów i warto wiedzieć przed sięgnięciem po nią, że sam wywiad zajmuje stosunkowo niewiele miejsca. Czytelnik znajdzie tu za to również zapis trzech listów (dwa otwarte, których autorem jest Scalfari i jeden papieża Franciszka stanowiący odpowiedź) oraz tekst encykliki „Lumen fidei” (O wierze) od której moim zdaniem najlepiej zacząć lekturę. Myślę nawet, że praktyczniejsze byłoby umieszczenie jej na początku książki, bo stanowi przecież punkt wyjścia do dialogu, który miał później miejsce. Można również zwyczajnie przekartkować „Rozmowy…” i nie marudzić tak jak ja to właśnie robię, że jakiś element pojawia się nie w takiej kolejności jaka akurat nam odpowiada.

Czytaj dalej

Suzanne Collins - W pierścieniu ognia


Suzanne Collins, W pierścieniu ognia [Catching Fire], tłum. Małgorzata Hesko-Kołodzińska, Piotr Budkiewicz, Media Rodzina, 2009, 360 stron.
Igrzyska śmierci, tom 2

Miałam się zabrać za jedną z książek Agathy Christie, ale ciekawość dotycząca tego, co wydarzy się w państwie Panem po niezwykle emocjonujących Głodowych Igrzyskach wzięła górę. Nie spodziewałam się, że historia stworzona przez Suzanne Collins aż tak mnie wciągnie i zapewni tyle wrażeń, więc tym bardziej chciałam wiedzieć jak potoczą się losy Katniss i całego Dwunastego Dystryktu. Miałam jednocześnie nadzieję, że druga część trylogii będzie bogatsza o to, czego w pierwszej odrobinę mi brakowało. Czy „W pierścieniu ognia” spełniło moje oczekiwania? Cóż, i tak i nie.

Życie Katniss po zwycięstwie w Igrzyskach organizowanych corocznie przez Kapitol zmienia się pod różnymi względami. Wraz z rodziną przenosi się do Wioski Zwycięzców, a głód, którego doznawała kiedyś, zaczyna być tylko wspomnieniem. Chociaż teoretycznie zyskała naprawdę wiele, to w rzeczywistości codzienność sprzed walki na arenie było znacznie prostsza. 

Czytaj dalej

Polub K-czyta na Facebooku

K-czyta

Obserwatorzy