Peter Mohlin, Peter Nyström, Druga siostra [Den andra systern], tłum. Maciej Muszalski, Czarna Owca, 2022, 368 stron.

Pamiętam, że uznałam pierwszy tom serii Zbrodnia z Karlstad („Ostatnie życie”) za solidny kryminał, chociaż nie wywołał on we mnie wielkiego napięcia i nie zdołał zaskoczyć. Liczyłam na to, że „Druga siostra” będzie mocnym uderzeniem, bogatszym o to, czego zabrakło mi przy pierwszym spotkaniu ze szwedzkim duetem pisarzy. Tym razem nie odgadłam zakończenia, więc jeden z punktów mamy odhaczony, ale przyznaję, że całość, chociaż całkiem dobra, nie zdołała mną wstrząsnąć.

Czytaj dalej

Wprawdzie w moim podręcznym koszyku zostało jeszcze kilka tytułów do przeczytania z poprzedniego zestawienia, ale ostatnio przywędrowały do mnie książki, za które także niedługo się zabiorę, więc pomyślałam, że je Wam pokażę.

Czytaj dalej

Trzymajcie się mocno, bo „Morderstwo na plebanii” to totalna jazda bez trzymanki i jeśli raz wypadniecie z torów, to później może być ciężko na nie wrócić. To także pierwsza powieść w dorobku Agathy Christie, w której pojawia się panna Marple i chociaż ja miałam okazję poznać ją już przy okazji innej powieści, to byłam ciekawa czy ponowne spotkanie wywoła we mnie podobne przemyślenia co poprzednio.

Czytaj dalej

Richard Chizmar, Magiczne piórko Gwendy [Gwendy’s magic feather], tłum. Danuta Górska, Albatros, 2022, 224 strony.

Gwendy ma trzydzieści siedem lat i jej życie potoczyło się całkiem ciekawym torem – popularna pisarka, nagrodzona Oscarem (!) reżyserka, a teraz kongresmenka pełna ideałów. I tylko czasami (częściej niż by chciała) wracają do niej wydarzenia sprzed lat, które zapoczątkowało spotkanie z mężczyzną w meloniku i pewne magiczne pudełko. Jest koniec roku 1999, zbliża się świąteczny czas i główna bohaterka wolne dni planuje spędzić w rodzinnym Castle Rock. Przed wyjazdem dzieje się coś, co całkowicie ją rozbija – pudełko po latach nagle do niej wraca. Kolorowe przyciski oznaczające między innymi kontynenty, szufladka, w której po pociągnięciu dźwigienki pojawiają się czekoladki w kształcie zwierzątek – niby nic niezwykłego, ale Gwendy doskonale pamięta czym może być ten przedmiot i jak wielka odpowiedzialność i wielkie pokusy się z nim wiążą…

Czytaj dalej

Jeszcze zanim na dobre weszłam do świata nietypowego jarmarku, horoskopów, odkrywania przyszłości z kart tarota, czytania w myślach i sięgania za zasłonę śmierci dzięki mediumizmowi już miałam w głowie obraz tego, jak taka (nie)rzeczywistość mogłaby wyglądać, jak mocno będzie oddziaływać na moją wyobraźnię i ile wrażeń z pewnością mi dostarczy. To wszystko wydarzyło się jeszcze przed otwarciem książki „Zaułek koszmarów”, a przyczyną tego była i niezwykle sugestywna okładka, i trailer produkcji o tym samym tytule w reżyserii Guillermo del Toro (film chciałam obejrzeć po lekturze, ale nie udało mi się już załapać na seans. Kiedyś nadrobię!). Mogłabym więc  uznać, że wpadłam w pułapkę własnych oczekiwań (i częściowo pewnie tak było), ale tak naprawdę myślę, że niezależnie od wszystkiego i tak powieść Williama Lindsay’a Greshama wzbudziłaby we mnie niestety niedosyt. 

Czytaj dalej

Ostatni raz z motywem powtarzania się dnia miałam z tego pamiętam do czynienia przy genialnej powieści Stuarta Turtona „Siedem śmierci Evelyn Hardcastle”, ale była to zdecydowanie kryminalna historia. Byłam więc ciekawa jak ten pomysł, niełatwy zresztą do realizacji, bo pociągający za sobą ryzyko zanudzenia czytelnika, zostanie wykorzystany w zupełnie innym – bardziej obyczajowym i romantycznym - klimacie.

Czytaj dalej

Luty nie był dla mnie czytelniczo zbyt łaskawy, ale zdarza się i tak :) Cieszę się z tego, co udało mi się przeczytać i mam nadzieję, że resztę zaplanowanych książek poznam niedługo. 

W lutym przeczytałam:

Czytaj dalej