Lucy Maud Montgomery, Ania z Wyspy Księcia Edwarda [The
Blythes Are Quoted], tłum. Paweł Ciemniewski, Wydawnictwo Literackie,
2015, 520 stron.
Trudno mi przyjąć do wiadomości, że „Ania z Wyspy Księcia Edwarda” to ostatnie spotkanie z serią o rudowłosej Ani. Pewnie - mogę wracać do bohaterów i wszystkich tomów wielokrotnie, ale teraz czuję, że coś się skończyło i to chyba nie do końca w takich sposób, jak bym chciała…
Mam w głowie wizję jesiennych wieczorów spędzanych przy dobrych książkach, ale nie ukrywam, że ostatnio czytanie idzie mi nieco opornie. Mam nadzieję, że uda mi się jednak pokonać to ogólne zmęczenie i okiełznać niedoczas, bo przygotowałam sobie stosik książek, po których spodziewam się garści ciekawych wrażeń.
Echo makabrycznych wydarzeń w Zielonej Górze nie wybrzmiało jeszcze do końca, a już pojawia się kolejne zagrożenie. Odgryziona ręka to jedynie wstęp rozpędzający kołowrotek plotek, podejrzeń i przede wszystkim strachu. W lesie grasuje wprawdzie sfora wilków, ale wygląda na to, że to dzieło człowieka… Kiedy w bestialski sposób zamordowana zostaje zakonnica, coraz głośniej mówi się o tym, że w mieście grasuje wilkołak.
Nadal pamiętam jak zakochałam się w „Księdze wieszczb” Eriki
Swyler i jak wiele emocji towarzyszyło mi w trakcie czytania. Jeszcze długo po
dotarciu do ostatniej strony czułam jej magię i wiedziałam, że trafiłam na
powieść, która uderzyła w moje czułe struny. „Światło innych gwiazd” nie
uwiodło mnie równie mocno, ale nie waham się twierdzić, że jest to książka
niezwykła i pozostawiająca w pamięci ślad.
Czteroosobowa załoga Chawli – Międzynarodowej Stacji
Kosmicznej – mierzy się z niebezpieczną misją. Wizja kolonizacji kosmosu to już
nie tylko odległe plany, ale rzeczywistość. Przedsięwzięcie zajęcia kolejnego punktu na mapie wszechświata staje jednak pod dużym
znakiem zapytania, kiedy w module, którym się poruszają, pojawiają się
niepokojące skoki napięcia. Nedda od dziecka chciała zostać astronautką i udało jej się zrealizować to marzenie, a chociaż zdawała sobie sprawę z ryzyka wyprawy, to nie podda się tak łatwo.
Kolejna odsłona blogowego cyklu Serie niedokończone.
Tym razem do czytania w najbliższym czasie wybrałam 3 tytuły - każdy z nich odczekał swoje na regale i mam nadzieję, że nabrał mocy :)
„Żniwa zła” – trzeci tom serii kryminalnej - wysoko
postawiły poprzeczkę Robertowi Galbraithowi i być może dlatego tak zwlekałam z
sięgnięciem po „Zabójczą biel”. Nie było to zbyt rozsądne, ponieważ trochę
szczegółów związanych z fabułą uleciało mi z pamięci i nieco mi to na początku
doskwierało. Na szczęście nie musiałam długo czekać, żeby się zaangażować w
nową sprawę, na którą natrafił pewien nietuzinkowy detektyw.
W agencji Cormorana Strike’a pojawia się Billy – młody mężczyzna,
który poza tym, że wydaje się mieć problemy psychiczne, twierdzi, że przed laty
był świadkiem morderstwa dziecka. Wprawdzie podaje kilka ciekawych szczegółów,
ale czy cała ta opowieść nie jest tylko wytworem jego wyobraźni? Ta niepewność
nie będzie dawała detektywowi spokoju, a tymczasem otrzyma zlecenie od ministra
kultury, które okaże się bardziej nieprzewidywalne, niż mógł się spodziewać.
