„Manuskrypt niedokończony” to jedna z tych książek, w których od samego początku w głowie kotłuje się mnóstwo scenariuszy i która od razu przywodzi na myśl powieściową matrioszkę z wieloma warstwami. Motyw tytułowego niedokończonego manuskryptu pojawia się tu bowiem na różnych poziomach i był nawet taki moment, na początku, że czułam się nieco zagubiona. Gdzie kończy się jedno, a zaczyna drugie? Czy to wszystko ma sens? I jak właściwie autor ma zamiar z tego wybrnąć? Jednocześnie byłam tym wszystkim mocno zaintrygowana, bo szalenie lubię takie totalnie pokręcone historie, w których – o ile mamy do czynienia z genialną powieścią – żaden element nie jest tak naprawdę przypadkowy. Czy tak było w tym przypadku?

Czytaj dalej

Agatha Christie, Samotny dom [Peril at End House], tłum. Mira Michałowska, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2016, 224 strony.

Pani Christie, Panie Poirot – dobrze, że wróciliście!

Po ostatnim spotkaniu z Królową Kryminału („Wigilia Wszystkich Świętych”) narzekałam, że nie czułam tego niepowtarzalnego klimatu, co zawsze i że zabrakło mi Christie w Christie i Poirot w Poirot. Mogę z ulgą napisać, że w „Samotnym domu” wszystko wróciło na swoje miejsce i znowu poczułam nieskrępowaną radość z lektury i rozwiązywania zawiłej zagadki.

Czytaj dalej

Czytaj dalej