Marcin Kozioł – Wombat Maksymilian i Królestwo Grzmiącego Smoka


Marcin Kozioł, Wombat Maksymilian i Królestwo Grzmiącego Smoka, Edipresse, 2016, 288 stron.

Zadziało się kilka fajnych rzeczy – dowiedziałam się więcej o wombatach (do tej pory te zwierzaki były mi znane właściwie tylko z nazwy), poznałam bliżej Bhutan, czyli Królestwo Grzmiącego Smoka i przekonałam się jak w praktyce wygląda czytanie interaktywnej książki. Marcin Kozioł stworzył historię, która w założeniu przeznaczona jest dla młodszych czytelników, ale że mam w sobie mimo upływu lat nadal sporo dziecka, to wcale nie odczułam, że to pozycja zupełnie nie dla mnie.

Maksymilian, w skrócie Maks (bo robi wszystko na maksa!), to nieduży wombat, który na stałe mieszka sobie z rodzicami z norce w Australii. Ma w sobie tak wielką duszę podróżnika (a nie jest to wcale typowe dla przedstawicieli jego gatunku), że pewnego dnia przekopuje się do położonego w Himalajach Bhutanu. Poznaje zwyczaje tego niezwykłego kraju, znajduje przyjaciół i próbuje odnaleźć Króla Smoka, by zdradził mu jedną ze swoich tajemnic.

Czytaj dalej

Camilla Läckberg - Kaznodzieja


Camilla Läckberg, Kaznodzieja [Predikanten], tłum. Inga Sawicka, Czarna Owca, 2016, 440 stron.

Powoli, jeszcze trochę nieśmiało, Camilla Läckberg staje się dla mnie gwarantem przyjemnie spędzonego czasu. Jest kryminalna zagadka, są ciekawi bohaterowie, a wszystko to w pełnym uroku, ale i tajemnic niedużym szwedzkim miasteczku Fjällbacka. Drugi tom serii, czyli „Kaznodzieja” nie zostawił mnie wprawdzie w pełnym niedowierzania szoku, ale od „Księżniczki z lodu” autorka poczyniła postęp i jeszcze sprawniej zdołała mnie wciągnąć w przygotowaną historię.

Kilkuletni chłopiec chciał w Wąwozie Królewskim poczuć się jak rycerz i walczyć ze smokami, a był zmuszony zmierzyć się z przerażeniem na widok martwej kobiety. Szybko okazuje się, że ostatnie dni jej życia były koszmarem, którego nikt nie chciał sobie wyobrażać – kości łamane w różnych odstępach czasu, rany, sińce… ktoś zadał jej niewyobrażalny ból. Sprawę komplikuje fakt, że jej ciało ułożone zostało na dwóch stosunkowo starych szkieletach i wygląda na to, że morderca postanowił w ten sposób zostawić jakąś wiadomość. Jej odczytanie będzie niestety szalenie trudne, a nie wiadomo czy to jego ostatnia ofiara.

Czytaj dalej

Hollie Overton – Laleczka


Hollie Overton, Laleczka [Baby Doll], tłum. Agnieszka Patrycja Wyszogrodzka-Gaik, Czarna Owca, 2016, 312 stron.

Miałam już okazję czytać kilka książek o porwaniach dzieci, między innymi „Nikt nie widział, nikt nie słyszał” Małgorzaty Wardy, „Dziewięć dni” Gilly MacMillan, „Szukając Emmy” Steeny Holmes (wszystkie trzy skupiały się przede wszystkim na emocjach rodziny zaginionych) czy wreszcie „3096” Natashy Kampush – najtrudniejsza, bo opowiadająca o prawdziwych doświadczeniach długoletniego przetrzymywania. Hollie Overton również wzięła na warsztat taką tematykę, chociaż stworzona przez nią bohaterka była nieco starsza w dniu, w którym zmieniło się jej całe życie – Lili miała szesnaście lat, kiedy zniknęła bez śladu.

Czytaj dalej

Lucy Maud Montgomery – Rilla ze Złotego Brzegu


Lucy Maud Montgomery, Rilla ze Złotego Brzegu [Rilla of Ingleside], tłum. Janina Zawisza-Krasucka, Wydawnictwo Literackie, 2015, 343 strony.
Cykl: Ania z Zielonego Wzgórza, tom 8.

Sięgnęłam po kolejny tom z serii „Ania z Zielonego Wzgórza” z nadzieją na tak dobrze znaną mi aurę spokoju i piękna, które zawsze wspaniale potrafili w codzienności odnajdywać bohaterowie stworzeni przez Lucy Maud Montgomery. Okazało się jednak, że tym razem nawet u mieszkańców Złotego Brzegu nastał czas wielkich niepokojów i nieustannego napięcia, a wszystko to przez nadejście Kobziarza, którego w „Dolinie Tęczy” dostrzegł Walter Blythe i który pojawił się w postaci wojny, by zbierać swoje żniwo.

Czytaj dalej

Péter Gárdos – Gorączka o świcie


Péter Gárdos, Gorączka o świcie [Hajnali Láz], tłum. Marta Żbikowska, Czarna Owca, 2016, 254 strony.

Péter Gárdos dopiero po śmierci swojego ojca dowiedział się jak dokładnie poznali się jego rodzice. Od matki dostał dwa pliki listów, przez wiele lat będących kluczem do nie do końca znanej mu historii o miłości, w której nie liczyło się nic poza chęcią spędzenia ze sobą reszty życia. W książce „Gorączka o świcie” autor przybliża losy Miklósa i Lili – doświadczonych przez wojnę i pobyt w obozie koncentracyjnym młodych ludzi, którzy mimo dzielących ich kilometrów nawiązali nić porozumienia, opowiadając o sobie, swojej codzienności i planach na przyszłość.

Czytaj dalej

Plany czytelnicze listopad/grudzień 2016

Tyle nowych historii do poznania w najbliższym czasie :)


Lucy Maud Motgomery - Rilla ze Złotego Brzegu. Przyda mi się spotkanie z piórem kanadyjskiej pisarki, bo lektura jej książek zawsze sprawia mi mnóstwo przyjemności.

Camilla Läckberg - Kaznodzieja. Tom drugi Sagi o Fjällbace. Księżniczka z lodu zapewniła mi kilka godzin ciekawej rozrywki i liczę na to, że tym razem będzie tak samo.

Czytaj dalej

Zygmunt Miłoszewski – Gniew


Zygmunt Miłoszewski, Gniew, W.A.B., 2014, 404 strony.

Kto jak kto, ale Zygmunt Miłoszewski wie jak budować napięcie. Teodor Szacki właśnie kogoś zabił. Udusił gołymi rękami. Pan prokurator, który świetnie potrafi panować nad emocjami (nie ma znaczenia, że chwilami w środku wszystko się w nim burzy), a w pracy najmocniej trzyma go świadomość, że stoi na straży sprawiedliwości, popełnił morderstwo. Po takim wstępie, gdy aż nie mogłam uwierzyć, że do czegoś takiego mogło dojść, autor cofa się w czasie, by poprowadzić czytelnika kręta ścieżką do tego jednego punktu. Trudno nie zauważyć, że zastosowany zabieg to żadne novum, ale jak działa na emocje! Mnóstwo myśli przebiegało mi po głowie i nie mogłam się doczekać aż zobaczę co kryło się za tym nieokiełznanym gniewem.

Czytaj dalej

Aleksander Dumas – Trzej muszkieterowie


Aleksander Dumas, Trzej muszkieterowie [Les trois mousquetaires], tłum. Janina i Krzysztof Błońscy, Znak, 2014, 685 stron.

Przed lekturą czułam ciężar klasyki i nie chodziło wcale o to, że „Trzej muszkieterowie” to książka słusznej wagi. Mimo pozytywnych opinii, z którymi się spotykałam, obawiałam się, że nie odnajdę się w klimacie stworzonym przez Aleksandra Dumasa, a lektura stanie się bardziej walką z innym od współczesnego stylem niż ciekawym obserwowaniem potyczek bohaterów. Martwiłam się zupełnie niepotrzebnie, bo XIX-wieczny pisarz stworzył dzieło, którego poznawanie sprawiło mi ogromną przyjemność. Im bliżej było końca, tym mniej chciałam się rozstać z nowymi przyjaciółmi i XVII-wiecznymi realiami, tak żywo i barwnie uchwyconymi francuskim piórem.

Czytaj dalej

Zostań, jeśli kochasz, reż. R. J. Cutler, 2014


Zostań, jeśli kochasz, reż. R. J. Cutler, 2014

Kto, gdzie, kiedy
Wydana w 2009 roku powieść Gayle Forman pojawiła się pięć lat później na dużym ekranie za sprawą R. J. Cutlera. Reżyser wcześniej mi nieznany, z niewielką w gruncie rzeczy filmografią, być może przez niektórych kojarzony jako twórca serialu „Nashville”. Film "Zostań, jeśli kochasz" kręcono w dwóch kanadyjskich miastach - Coquitlam i Vancouver.

Pierwsze kadry, czyli moment, który wszystko zmienia
Spontaniczny wyjazd z powodu zamknięcia szkół zdaje się być dla 17-letniej Mii i jej rodziny tylko częścią kolejnego dnia, który spędzą w swoim towarzystwie. Przepiękna zimowa sceneria (te kilka ujęć otulonych śniegiem drzew totalnie mnie urzekło) stanie się za chwilę świadkiem tragicznego wypadku. Mia nie od razu zrozumie dlaczego widzi jak wnoszą ją nieprzytomną do karetki i wiozą w ciężkim stanie do szpitala, ale szybko okaże się, że znajduje się w stanie zawieszenia i to od niej ma zależeć czy chce żyć.

Czytaj dalej

Håkan Nesser – Żywi i umarli w Winsford


Håkan Nesser, Żywi i umarli w Winsford [Levande och döda i Winsford], tłum. Małgorzata Kłos, Czarna Owca, 2016, 407 stron.

Szalenie się cieszę, że mam w ostatnim czasie okazję częściej sięgać po skandynawskich twórców (Camilla Läckberg, Arne Dahl, Cilla & Rolf Börjlind), bo często mogę u nich liczyć na niepokojący i wywołujący gęsią skórkę klimat, szeroką warstwę obyczajową, ciekawych bohaterów i w wielu przypadkach także na nieduże społeczności (uwielbiam!), gdzie zbrodnie i tajemnice skrywane są pod maskami uprzejmości. Z optymizmem podeszłam więc do swojego pierwszego spotkania ze szwedzkim pisarzem Håkanem Nesserem, u którego miałam nadzieję znaleźć właśnie te elementy.

Akcja powieści rozgrywa się wprawdzie w Anglii, a nie w skandynawskim kraju, ale wszystko wskazywało na to, że Winsford wcale nie okaże się oazą spokoju dla głównej bohaterki. Jako jeden z niewielu mieszkańców tej małej miejscowości z wietrznymi wrzosowiskami i ponurymi nocami, gdy króluje nieprzenikniona ciemność, pewnie rzeczywiście uwierzyłabym, że ta Szwedka w średnim wieku, która wynajęła na pół roku Darne Lodge – nieduży domek stojący nieco na uboczu – przyjechała tu pisać jakąś książkę. Może przez moment wydawałoby mi się dziwne, że zdecydowała się na podróż tak daleko od domu i to w momencie, gdy zima za chwilę zapuka do okien, ale w końcu kto tam wie co siedzi w głowie takiej pisarce. Cóż, tak szczęśliwie się składa, że miałam jednak okazję się tego bardzo dokładnie dowiedzieć.

Czytaj dalej

Agnieszka Wojdowicz – Niepokorne. Judyta


Agnieszka Wojdowicz - Niepokorne. Judyta, Nasza Księgarnia, 2016,  419 stron.
Cykl: Niepokorne, tom 3

Cieszyłam się na trzeci tom serii „Niepokorne” Agnieszki Wojdowicz, bo wiedziałam, że główną rolę odegra w nim Judyta – bohaterka, która już wcześniej najbardziej mnie intrygowała. Byłam ciekawa czy będzie potrafiła ułożyć sobie na stałe życie w Wiedniu i na ile przeszłość wpłynie na jej dalsze postępowanie. O Elizę byłam w gruncie rzeczy spokojna, bo jej małżeństwo z Antonem już w drugim tomie wydawało się szczęśliwe i oparte na solidnych podstawach, ale otwarta pozostawała kwestia jej babci, która ze względu na tragiczne doświadczenia sprzed lat, nie potrafiła zaakceptować austriackiego męża wnuczki. Po wybuchowej i społecznie zaangażowanej Klarze można się spodziewać wszystkiego, więc w jej przypadku liczyłam na ciekawy rozwój wydarzeń. Trzeci tom dostarczył mi wielu odpowiedzi, ale jednocześnie był rozstaniem z bohaterkami, które naprawdę polubiłam.

Czytaj dalej

Polub K-czyta na Facebooku

K-czyta

Obserwatorzy